Episod yang lebih mengharukan apabila semua staf naik ke pentas untuk bermaaf-maafan dengan cikgu non. Sebenarnya saya bukan boleh lihat orang tersedu sedan, saya mudah berjangkit... eeeemmm cikgu liza dah mula dah...sampai merah batang hidung....apa lagi cari tisu la...mujur la tidak teruk sangat boleh juga kontrol ...malu pula dengan murid-murid . Tapi tak apa , biar mareka tahu erti perpisahan, ini juga satu pembelajaran dan pengajaran...kenapa orang menangis....????
Cikgu nazli memang cepat bertindak, sekejab sahaja beliau dapat menyusun murid di tepi laluan, cikgu non diiring ke kereta ...siap berpayung warna diraja lagi...bab2 ni cikgu aisyah la yang pronya. Sanggup menyewa payung dekat butik pengantin. Cayalah cikgu Aisyah.
Selesai acara di sekolah..cikgu non menaiki keretanya sendiri pulang ke teratak beliau di Padang Siding, Arau Perlis, tetapi cikgu non jadi tuan besar, ada pemandu yang memandu kereta. Bestkan cikgu non..sesekali merasai tuan besar. Ramai juga cikgu2 yang turut di belakang kereta untuk bersama-sama menghantar cikgu non pulang. Termasuklah saya and the geng...wauuuu ada jamuan pula di situ...eeeemmmyummm sedap...Sampai di sana kami disambut oleh cikgu sekeluarga...makan sampai kenyang..lepas bersalam-salaman dengan tuan rumah kami berangkat pulang. Berakhirlah sudah kerjaya seorang guru....untuk cikgu non segala jasamu amat dihargai dan dikenang selalu. Selamat menikmati hari-hari mendatang dengan penuh kegembiraan dan semoga dirahmati selalu.
No comments:
Post a Comment